Meraqlı bir zaman. «Ukraina» yazılı urba kiyemeymiz – «Qırımbizimler» kelip, çıqarmağa zorlay bileler. Ukraina işaretlerini qorqa-qorqa taqamız. Sarı-mavı renklerde qıyafetler de telükeli. Alğanımız ile maqtanıp olamaymız. Añlaymız – razı olmağanlarnı tapalar, qayd eteler...
Bunı tasavvur etmek ya da yabancılarğa tarif etmek mümkünmi, bu şeyler yasaq etilgenini aytmaq mümkünmi? Uquq yasağı yoq, amma cemaatnıñ açuvlanğan bir qısmı kirsetken yasaq bar. Qoluma sarı-mavı bilezlik taqıp, Aqyarda ketem, artımdan yol politsiyası hadimi çapıp kele. O, maşinanıñ yanında tura edi. Çapıp keldi. İs etip, közlerimdeki yıldırımlar ile aylanıp baqtım. O, qaytıp ketti.
Bugünde-bugün kök ve küneş renklerinde urba kiymekten tüleke şaraitlerinde yaşaymız. Kindar «goblinler» açuvlana. Faşistler yeudiylerni taqip etken zamanını añdıra. Olarnı evlerniñ üstünde «yeudiy» yazmağa zorlağan ediler ve olar soqaqlarğa çıqmaqtan qorqqan ediler.
Biz fotoresimlerni paylaşamız. Ukraina «avasını» yapmağa tırışamız. «Men – Ukraina» degen er şey: kölmek, bilezlik vastasınen. Böylece Qırımnıñ ukrainlerine qoltuta ve qıtağa selâm yollaymız. Biz bu işaretlerni taqamız, tanış olmağan insanlar bazı vaqıtları tebessümnen qarşılay ve yol bereler. Quvanamız.
Qırımdan eki kişi bu şeylerni kiye ve taqalar. Men de sizge selâmımıznı yollayım.
Balalarımız ve torunlarımız tarihımızğa şaşacağını tasavur etem...
Vera Levkoviç, Qırımlı, bloger
«Bloglar» rubrikasında bildirilgen fikir-tüşünceler müelliflerniñ noqtaiy-nazarlarını bildirip, muarririyetniñ baqışları ile aynı olmaması mümkün