Bağçasaray rayonı – 1944 senesi Gülnara Celâlova 8 yaşında edi. Ufaq qızçıq sürgünlikniñ bütün qıyınlıqlarnı başından keçirdi.
Gülnaranıñ qorantası Bağçasaray civarındaki Aq-Çoqraq köyünde yaşadı. Sürgünlikten soñ, bu köy yoq etildi. Gülnara qoranda üyken bala edi, ondan ğayrı daa eki bala bar edi.
«Babam cebede edi, saat 5-te saba qapumıznı qaqtılar. Açsaq, avtomatlarnen silâlanğan askerler tura edi. Askerlerden biri bizim maqas, yip ve inelerni alıp, ceblerimizge tıqtı. Bizge kerek olur, dedi. Bir de bir qıymetli şey olsa, onı kömmege tevsiye etti, soñ ketirirler dedi», – dep hatırlay qadın.
Amma, evde qıymetli şey yoq edi. Bütün qorantağa bir töşek, qazan ve az-buçuq urba alıp yetiştirdiler.
«Aq-Çoqraq köy sakinlerni yerli qabristan yanında topladılar. Askerler bizni sarıp aldılar, öldürecekler, dep tüşündik», – dey Gülnara bita.
Faqat, birazdan yük maşinaları keldi, adamlarnı yüklep, demir yol stantsiyasına alıp ketirdiler.
«Trende 18 kün kettik. Er stantsiyada anam çıqıp, bir parça odun toplap, demir parça üstünde pite pişirdi. Tren sesini çıqarğanınen, er kes keri çapa ediler. Demir yolları boyu qalğan soyları da bar edi», – dep hatırlay qadın.
Özbekistanğa kelgeninen, olrnı Ziyadin qasabsından 11 km uzaqlıqta yerleşken Zaravşan degen bir köyge alıp kettiler. Evelden esirler yaşağan baraklarda yerleştirdiler.
«Adamlar ölgende , olarnı kömecek erkekler yoq edi, bunı qadınlar yapmağa mecbur ediler», – dep ağlap yibere qadın.
1946 senesi dekabr ayında qoranta başı cebeden qayttı. 1956 senesi Gülnara aqayığa çıqa ve 4 balanıñ anası ola. İmkân peyda olğanınen arzusını yerine ketire, 1992 senesi tuvğan Qırımğa qayta, Bağçasaray rayonı Viktorovka köyünde yerleşe.