Novoalekseyevka – Biz bu narin ihtiyar yaşta qadınnı bostanda rast keldik. O, sıralarnı çapalap, çiçeklerni suvara edi. Alime Kurtamet bu sene 84 yaşını toldurğanına işanmaq küçtir.
«Topraqta çalışmaq adetke çevirildi, – dep añlata subetdeşimiz. – Sürgünlik yüz bergende men 14 yaşında edim, biz Aluşta civarında ufaq köyde yaşay edik. Anamız yoq edi, o doğurğanda elâk oldı. Babamız dört balanı özü östürdi. Amma, o da ğurbetlikke dayanalmay, 1945 senesi mayıs ayında öldi. Böyle etip, biz öksüz qaldıq».
Babamız ölgen soñ, aç qalmamaq içün balalar çalışmağa mecbur oldılar: kimi pamuq tarlasına, kimi bağçağa ketti. Böyle etip ösip çıqtılar.
Alime Kurtamet Özbekistanda aqayğa çıqtı, bir qaç yıldan soñ, Vatanı Qırımğa qaytmağa tırıştı. Amma, yarımadada tek bir qaç kün keçirdi, soñra KGB ve yerli militsiya hadimleri olarnı tekrar sürgün ettiler. Böyleliknen, Kurtamet qorantası sıñır yanındaki Herson vilâyeti Novoalekseyevka qasabasında yerleşip, anda endi 46 yıl devamında yaşay.
«Ömürimizde körgen şey – belâ, belâdır. Bunı iç bir vaqıt unutmam. İç bir vaqıt. Göñlümniñ yarısı bar, yarısı yoq. Yüregim er kün, endi 70 yıl devamında ağlay», – ağlap yibere qadın.
Qadın bugüngece stalin qurumınıñ zulumını, ne sebepten bütün halq satqın olaraq ilân etilgenini, qadın, bala ve qartlarnıñ ne sebepten çekişkenlerini añlap olamay. Onıñ sözlerine köre, Sovet Birligi tek Vatan, qorantadan ayırmaq degil, yüregini de parçaladı.
«Aytsañız, 5 yaşında qardaşım satqınmı edi?! Vatannı kim sata, aytsañız? Yüregim ağlay. Er vaqıt sızlay. Ölgenime qadar, ağlaycaqtır. Faqat, ölümden de soñra bunı unutalmazsıñ» – özüni tutalmay dey Alime qartana.
İhtiyar yaşına baqmadan, qadın ep bir Vatanı Qırımğa qaytmağa arz ete. Çünki yırlağan türküleri de, tuvğan topraqqa nisebeten sevginen tolu.