Elzara Beşuyli
Vatanğa köçmek içün nasıl azırlıq köreler? Bu, bitamnıñ evinde tabiiy gaz olğanda, yazlıq aşhanesinde ise, ballon gazınen çalışqan ocaq turmaqta – «çünki Qırımda gaz daa er yerde yoq». Em de kerçektende birinci seneleri kerek oldı…
Bu, anañ çoqqtlı evniñ penceresi tübüne, sofağa kün tiymesin dep., selbi tereklerni ekmege teklif etkende, Özbekistanda doğğan ve balalıqtan Qırım arzularınen yaşağan babam: «terekler üçünci qattaki bizim dairege qadar ösüp çıqqance Qırımğa qaytarmız», - dep, tembiyeley edi. O zamanları bu arzu kerçekleşecek kibi körünmey edi, amma yedi yıldan soñ, biz endi Qırımdaki azbarımızda başqa aşlamalarnı ektik.
Qırımdaki birinci yıllar – köydeki sonuña qadar bitmegen ev, evelki saiplerden qalğan seristli «vremânka». Rale yerine tizlerim üstündeki cemidan. Derslerni, bostan işlerinden soñ qalğan boş vaqıtta yapıldı. Ocalarnıñ qılıqları, sınıfdaşlardan ise milletimizni aqaretlegen sözlerni eşittik. Neticede ise, eki mezun sınıfqa yekâne «altın» medal menim edi.
Ondan da ğayrı muzıka mektebi – şeer içinde cayav 4 kilometr bir tarafqa ve qaytması da o qadar, aftada eki kün bara edim. Pianinomız Özbekistanda qaldı, mektep müdiri derslerden soñ, pianinoda çalmaq ruhset berdi.
Qasevetsiz keçmiş aqqında iç bir peşmanlıq duymayım, çünki bu dünyada tek bu yerni aqqı ile ev olaraq adlandıra bilem.
Menim añlayışımda ve ailemniñ misalinde, Vatanğa avdet yolu tek bu şkilde ola bile. Amma, onıñ özü silânen kelip ta, sevgisini bildirecegini beklemek yañlıştır.
Elzara Beşuyli, qırımlı
«Bloglar» rubrikasında bildirilgen tüşünceler müelliflerniñ noqtai nazarını bildirip, muarririyetnen aynı olmaması mümkün
Vatanğa köçmek içün nasıl azırlıq köreler? Bu, bitamnıñ evinde tabiiy gaz olğanda, yazlıq aşhanesinde ise, ballon gazınen çalışqan ocaq turmaqta – «çünki Qırımda gaz daa er yerde yoq». Em de kerçektende birinci seneleri kerek oldı…
Bu, anañ çoqqtlı evniñ penceresi tübüne, sofağa kün tiymesin dep., selbi tereklerni ekmege teklif etkende, Özbekistanda doğğan ve balalıqtan Qırım arzularınen yaşağan babam: «terekler üçünci qattaki bizim dairege qadar ösüp çıqqance Qırımğa qaytarmız», - dep, tembiyeley edi. O zamanları bu arzu kerçekleşecek kibi körünmey edi, amma yedi yıldan soñ, biz endi Qırımdaki azbarımızda başqa aşlamalarnı ektik.
Qırımdaki birinci yıllar – köydeki sonuña qadar bitmegen ev, evelki saiplerden qalğan seristli «vremânka». Rale yerine tizlerim üstündeki cemidan. Derslerni, bostan işlerinden soñ qalğan boş vaqıtta yapıldı. Ocalarnıñ qılıqları, sınıfdaşlardan ise milletimizni aqaretlegen sözlerni eşittik. Neticede ise, eki mezun sınıfqa yekâne «altın» medal menim edi.
Ondan da ğayrı muzıka mektebi – şeer içinde cayav 4 kilometr bir tarafqa ve qaytması da o qadar, aftada eki kün bara edim. Pianinomız Özbekistanda qaldı, mektep müdiri derslerden soñ, pianinoda çalmaq ruhset berdi.
Qasevetsiz keçmiş aqqında iç bir peşmanlıq duymayım, çünki bu dünyada tek bu yerni aqqı ile ev olaraq adlandıra bilem.
Menim añlayışımda ve ailemniñ misalinde, Vatanğa avdet yolu tek bu şkilde ola bile. Amma, onıñ özü silânen kelip ta, sevgisini bildirecegini beklemek yañlıştır.
Elzara Beşuyli, qırımlı
«Bloglar» rubrikasında bildirilgen tüşünceler müelliflerniñ noqtai nazarını bildirip, muarririyetnen aynı olmaması mümkün