«O, Ukraina haritasında bir incidir». Camala - Qırım, ana-babası ve tuvğan evi aqqında

Camala toy ve oğlu doğğanı aqqında aytıp bergen intervyüniñ birinci qısmını mında oqumaq mümkün.

Camala - doğma qırımtatar olğan ukrain yırcısı. O “Eurovision-2016” yarışında ğalebe qazandı, “Golos” konkursında idmancı olaraq iştirak etti, bir qaç albom çıqardı, Kyiv şeerindeki “Sport Sarayı”nda büyük solo kontsertini berdi ve Ukrainada nevbetteki turnege çıqtı . Qırım.Aqiqatqa büyük eksklüziv intervyüsinde Camala, Qırım, alâ daa yarımadada yaşağan ana-babası, Küçük Özen (Maloreçenskoye) köyündekituvğan evi aqqında aytıp berdi.

- Sevimli qırımtatar aşıñ ne?

- Men pilâv, mantı, samsa, çiberek, yantıq sevem.

- Bütün bularnı pişirmege bilesiñmi?

- Yoq, amma borşçim mükemmel ola (küle). Qırımtatar yemeklerini pişirmeyim, çünki, birinciden, aqayımnıñ anası, menim anam - bunıñ ustasıdır. Bundan ğayrı, Kyivde olarnı aşay bilecek pek güzel yerler bar. Ve evimizde eñ lezeli pilâvnı babam pişire.

- Anañ ve babañ ne qadar sıq kele?

- Yılda bir kere uzun müddetke. Meni, torunını yoqlamaq içün. Teessüf ki, soñki beş yılda sağlıqları fenalaştı. Daima profilaktik protseduralarına qatnamaq kerek.

- Sen olarnı Kyivge köçmege çağırasıñmı?

- Men olarnı daima davet etem, laflar yürsetile, amma añlayım ki, evimizni qaldırmaq niyetleri yoq. Meni de şu sual tüşüncege daldıra: ne içün olar ketmek kerekler? Anda qanunsız kelgenler ketsin. Olarnıñ ise aqqı bar. Olar şu topraqqa, şu evge ne qadar baylânğanlarını men añlayım. Bizim uzatqa olğanımızğa baqmadan. Tatam İstanbulda, torunlar İstanbulda, men Kyivdem ve daa bir torun Kyivde - elbette, qayğıralar, epimizni körmege isteyler. Bi er kün bağda olmağa alıştıq: Skype, Viber. Sıq-sıq birevler ana-babasınen aftada bir kere bağlanğanlarını ya da asıl körüşmegenlerini eşitem. Men içün bu hucur, biz ailemiznen pek yaqınmız.

- Sen ana-babaña Qırımdan yollanmalıq yibermege yasaq ettiñ? Bunıñ sebebi memuriy sıñırda çıqqan meseleler dep aytqan ediñ.

- Meseleler rusiye de, ukrain de sıñırlarında çıqa. Er şeyni tutıp aldılar dep eşitmege boldurdım. Çünki saçmaq, östürmek, sarğılamaq ne qadar qıyın olğanını bilem. Er şeyim bar dep ayttım. Anam telefon etip ayta: “Emir-Rahmançıqqa hurmamızdan ketirip olsa edim, hurmamız bereketli oldı, terekimiz top-tolu. Siz balalıqta öyle seve ediñiz, episini aşap çıqa ediñiz”. Men deyim: “Ana, qaldır. Men bir hurmanı balama satın alıp olam”. O qadar yük, qıyınlıq yoq, amma bu stress. Sıñırğa yaqınlaşqanda tüşünesiñ: tutıp alarlarmı, yoqmı? Ne kerek bu!

- Sen Qırımda soñki sefer ne vaqıt oldıñ?

- Endi unuttım. Beşinci yıl… 2013 senesi oldım.

- Sence, Qırım nasıl deñişti, şimdi nege oşay?

- Qırım - inanılmaz derecede dülber, ve men bunı añlayım. Evelleri buña diqqat etmey edim. İşte, ev deseñ ev. Şimdi ise er zaman bu cenkler, bu küreş ne sebepten olğanını añlayım. Bu ınanılmaz derecede güzel yer, Ukraina haritasında bir inci, o yıltıray, o muhteşem. Amma sual başqa: oña nisbeten nasıl areket yapamız? Bilemiz ki, anda ciddiy ekologik meseleler bar. Ermeni Bazarda himiyaviy madde taşlanması oldı. Anam, endi çoqtan deñizde yuvunmağanını ayta, çünki suv daima bulanıq, anda ne tüşkenini, adamlar kanalizatsiyasını qayda keçirgenini kimse tekşirmey, nezaret etmey. Aqlımda bar ki, biz Qırımğa qaytqanda, babama kanalizatsiyanı özenden keçirmege teklif ettiler. Babam soqağımızda, deñizge çirkef suvlarını yibermekni red etken yekâne adam edi. O degen edi: “Nasıl o? Anda menim balalarım yuvuna da”. Ve bizim azbarımızda eki balaban çuqur bar, olarnı boştqan maşnanı sımarlamaq er vaqıt pek paalı edi. Anda vaqtınca degil de, anda ebediy qalacağını añlağan adam böyle yapa. Anda balalarınıñ, torunlarınıñ öskenini istegen adam. O yer yaşamaq ve güllemek kerek. Bütün seyyaremiz aqqında aytmayım, muayyen Qırımdaki vaziyet içün aytam. Ekologiya tarafından anda qorqunçlı şeyler yüz bere ve bunıñ içün mesüliyetli adam yoq.

- Tanışlarından birisi Qırımnıñ deñişkenine şikâyet etemi ya da ikâye etemi? Yazalar belki de?

- Misal içün, maşna almaq daa ucuz oldı, bu qadar. Umumen, oldı, bu qadar. Başqa müsbet bir şey bilmeyim. Sadece tintüvler, tevfiqler devam etkeni, babasız qalğan balalarnıñ sayısı artqanını haberlerden bilmek mümkün. Bularnı eşitmekçe degil bilem. Men bunı yayınlamayım, amma qırımtatar teşkilâtlarınen beraberlikte siyasiy mabüslerniñ balalarına yardım toplaymız.

- “Şlâh dodomu” türküsi aqqında hatırlamaq isteyim. O öz evini qaldırıp ketmek mecbur olğanlarnıñ timsali oldı. Amma, sen bu türküni yazğanda, Qırımnı közde tutmağan ekensin.

- Men asıl bunı tüsünmedim. Men öz yolum, yanıqlarım aqqında yazğan edim. Aqmescitte, Kyivde oquğan vaqtımda. Gençlik vaqtı, sen sanki keteseñ, amma soñunda qaytasın. Amma felsefiy taraftan - bu dünyada öz yerini tapqanıñ, öz zenaatını tapqanıñ, seni añlağan adamlarnı tapqanıñ aqqında. Soñra elindeki quşlarnı - “ptahı v dolonâh” - tapqanıñnı añlaysıñ. Men şimdi onı yırlağanda, öz evimi körem - terekten tüşken hurmanı körem, azbarımnı körem, palmalarnı körem. Men onı közyaşsız yırlap olamayım. Daima evimi hatırlayım.