Men 2015 senesi küzde, endi Qırımdan tış olğanda, bundan biraz vaqıt evel vefat etken İ.Gasprinskiy adına muzeyniñ mudiri aqqında yayın azırlağanda, İlmi Umerovğa yardım içün muracaat etken edim. O meni Ervin İbragimovnen bağladı ve o maña mıtlaq yardım etecegini ayttı. Men biraz taaciplensem de (hayat meni vadelerge muqaytlıqnen davranmağa ve adamlardan çoq yardım beklememege ögretti) Ervin mennen tez vaqıtta bağlandı. Öyle de tanış oldıq.
Ervin kerekli malümatlarnı, adamlarnı pek tez taptı – yani, er şeyni vaqıtında ve yahşı yaptı. Qısqa sürgen iş boyunca yazışqanımıznı oquyım da, yüregim sancıy...
2016 senesi aprelniñ 14-nde biz, Vilnüste ötkerilgen Dünya qırımtatar kongresiniñ toplaşuv iştirakçilerinden ibaret bir eyyet ile Borispol avalimanında qondıq. Ervinni qarşılap alğan maşnada başta menim içün de yer tapılğan edi. Lâkin, maşna kelgen soñ, yer yetişmegeni belli oldı. Men ende avtobusqa barmağa azırlandım, amma Ervin bunı qatiyen red etti, yerini maña berdi, özü ise avtobusqa ketti.
Bu kiçkene adisede – bütün Ervinni körmege mümkün – alçaq göñülli, nezaketli, yımşaq – vicdanğa köre alicenap davranışı özüne has olğan kerçek er kişi – sadece, çünki o böyle terbiyelengen edi.
O menim aqılımda böyle qaldı, uzaqqa kete yatqan soñki körüşüvimizde körgenim kibi. Lakin, yoq, ebediylikke ketkenine inanmağa istemeym...
Bizler ep seni bekleymiz, Ervin...
Bir yıl evelsi – mayısnıñ 24-nde – Bağçasarayda Dünya qırımtatar kongressi İcra şurasınıñ azası Ervin İbragimov qaçırılğan edi.
Gülnara Bekirova, Qırım tarihçısı, Ukrain PEN-klubınıñ azası
«Fikir» rubrikasında bildirilgen fikir-tüşünceler müelliflerniñ noqtaiy nazarını aydınlatıp, muarririyetniñ baqışları ile aynı olmaması mümkün.
